کد مطلب:314237 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:355
طغیان رود فرات و فروکش نمودن آن به دعای امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب
لما زاد ماء الكوفة و خاف أهلها الغرق و فزعوا الی أمیرالمؤمنین علیه السلام، فركب بغلة رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و خرج والناس معه حتی أتی شاطی ء الفرات، فنزل علیه السلام و أسبغ الوضوء و صلی منفردا بنفسه و الناس یرونه، ثم دعا الله سبحانه بدعوات سمعها اكثرهم.
ثم تقدم الی الفرات متوكئا علی قضیب بیده و ضرب صفحة الماء و قال: انقص باذن الله تعالی و مشیئته، فغاض الماء حتی بدت الحیتان فی قعر الفرات، فنطق كثیر منها بالسلام علیه بامرة المؤمنین، و لم ینطق منها أصناف من السموك، و هی الجری و المار ماهی و الزمار، فتعجب الناس من ذلك و سالوه عن علة ما نطق منها و صموت ما صمت، فقال علیه السلام: انطق الله ما طهر من السموك، و أصمت عنی ما حرمه و نجسه و بعده.
روزی آب فرات طغیان نموده و مردم از ترس غرق شدن به امیرمؤمنان علی علیه السلام پناه بردند، آن حضرت بر مركب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سوار شده و همراه مردم از كوفه بیرون آمدند تا كنار رود فرات رسیدند. پس حضرت پیاده شده و وضو ساختند و به تنهایی نمازی خواندند و مردم ایشان را می دیدند سپس دعاهایی خواندند كه مردم شنیدند.
آن گاه در حالی كه تكیه به چوب دستی خویش نموده بودند به سوی فرات پیش آمده و بر روی آب زده فرمودند: به اذن پروردگار فرو بنشین. ناگهان آب فرورفته
[ صفحه 35]
به صورتی كه ماهی ها در قعر آن نمایان شدند و بسیاری از آنها بر آن حضرت به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام كردند. دسته ای همچون جری و مارماهی و زمار سخن نگفتند. مردم تعجب كردند وعلت تكلم دسته ای و سكوت بقیه را سؤال كردند؟ حضرت فرمودند: آن ماهی ها كه طاهر بودند به سخن آمدند و آن دسته كه حرام و نجس و از ولایت ما دور بودند، ساكت ماندند. [1] .
ثم تقدم الی الفرات متوكئا علی قضیب بیده و ضرب صفحة الماء و قال: انقص باذن الله تعالی و مشیئته، فغاض الماء حتی بدت الحیتان فی قعر الفرات، فنطق كثیر منها بالسلام علیه بامرة المؤمنین، و لم ینطق منها أصناف من السموك، و هی الجری و المار ماهی و الزمار، فتعجب الناس من ذلك و سالوه عن علة ما نطق منها و صموت ما صمت، فقال علیه السلام: انطق الله ما طهر من السموك، و أصمت عنی ما حرمه و نجسه و بعده.
روزی آب فرات طغیان نموده و مردم از ترس غرق شدن به امیرمؤمنان علی علیه السلام پناه بردند، آن حضرت بر مركب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سوار شده و همراه مردم از كوفه بیرون آمدند تا كنار رود فرات رسیدند. پس حضرت پیاده شده و وضو ساختند و به تنهایی نمازی خواندند و مردم ایشان را می دیدند سپس دعاهایی خواندند كه مردم شنیدند.
آن گاه در حالی كه تكیه به چوب دستی خویش نموده بودند به سوی فرات پیش آمده و بر روی آب زده فرمودند: به اذن پروردگار فرو بنشین. ناگهان آب فرورفته
[ صفحه 35]
به صورتی كه ماهی ها در قعر آن نمایان شدند و بسیاری از آنها بر آن حضرت به عنوان «امیرالمؤمنین» سلام كردند. دسته ای همچون جری و مارماهی و زمار سخن نگفتند. مردم تعجب كردند وعلت تكلم دسته ای و سكوت بقیه را سؤال كردند؟ حضرت فرمودند: آن ماهی ها كه طاهر بودند به سخن آمدند و آن دسته كه حرام و نجس و از ولایت ما دور بودند، ساكت ماندند. [1] .
[1] نمي از دريا، ص 22 - 21، نوشته ي مهدي اميري، به نقل از ارشاد القلوب ديلمي، ج 2 ص 39 و بحارالأنوار، ج 41 ص 268، ح 22.